կրկնակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɾknɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կըրկ•նակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- երկու միատեսակ առարկաններից՝ մասերից բաղկացած՝ կազմված զույգ
- (հնց․)՝ կրկնվող, երկու անգամ գործված՝ կատարված, կրկնակի
- (հնց․)՝ կրկնապատիկ ◆ Հարյուրը հիսունի կրկնակն է
Գոյական
- որևէ բանի երկրորդ նույնական օրինակը՝ ընկերը՝ զույգը, պատճեն ◆ Նկարի կրկնակն այնքան աղավաղված է, որ դժվար է որոշել, թե որ նկարչի գործն է
- մեկին շատ նման՝ արտաքինով կամ բնավորությամբ գրեթե նույնական մարդ ◆ Նա իր հոր կրկնակն է
- տե՛ս կրկնագիր
- (պատմ․)՝ հայկական տորմարի մեջ՝ յուրաքանչյուր ամսի չորս շաբաթից ավելացած երկու օրը, որը հավելվում էր հաջորդ ամսի վրա
- տե՛ս կրկնօրինակ
- (գվռ․)՝ արտի երրորդ անգամ ջրելը
- տե՛ս կրկներգ
- (ռազմ․) կայծքարե երկփող որսորդական հրացան, որի փողերից մեկն ակոսավոր է, իսկ մյուսը՝ հարթ
Հոմանիշներ
խմբագրել- զույգ, երկտակ,
- պատճեն, կրկնօրինակ
- տե՛ս կրկներգ
- տե՛ս շալ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
- Տրունիկով Բ․, թարգմ․՝ Սերգեյ Ներսիսյան, Հրազենի ռազմագիտական հայերեն բառարան (Իրավունք), Երևան, 2009 — 189 էջ։