կրկնակ բաղաձայն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɾknɑk bɑʁɑˈd͡zɑjn]
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲացատրություն
- (լեզվբ․) էքսկուրսիայի և ռեկուրսիայի միջև սովորականից երկար դադարով արտաբերվող, լսողական էֆեկտի տեսակետից իրար անմիջականորեն հաջորդող այն բաղաձայնեները, որոնք հնչյունական գրության մեջ սովորաբար արտահայտվում են նույն տառի կրկնությամբ՝ կրկնակ գրությամբ
- տե՛ս բարդ բաղաձայններ
- բաղաձայնների տեսակ, որին հատկացցվում են զ (իբր ս+դ), խ (իբր ք+ք), ռ (իբր 2ր), շ (իբր 2 ս) և լ, չ, ջ, ու, ց հնչյունները
Հոմանիշներ
խմբագրել- Կրկրնաբաղաձայններ
- Կրկնավոր բաղաձայններ
- Երկբաղաձայններ
- Կրկնակի բաղաձայններ
- Կրկնահնչյուն բաղաձայններ
- Կրկնակ գիր
- Կրկնավոր գիր
- Կրկնաձայններ
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։