Հայերեն

վանկեր՝ կ(ը)ր•կ(ը)•նոր•դու•հի 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) մեկին կրկնող կին, աղջիկ ◆ Հայելու առաջ նստած է կրկնորդուհին՝ հագնված ճիշտ այնպես, ինչպես օգնական աղջիկը։ -Իրավունք

Աղբյուրներ

խմբագրել