Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կրճա•տա•գիր

Ստուգաբանություն

նույնն է` սղագիր
համառոտագիր
պայմանական հապավումների բանալի
պայմանական նշանների համակարգ
փայտե աման, որ իբրև չափ էր ծառայում հացահատիկի համար
(ժղ․) կանանց գլխազարդի փայտե սնամեջ բոլորակ մաս, որ դրվում էր փաթույթների վրա՝ վերևից շղարշը գցելու կամ քթկալը կապելու համար
գլուխ, գանգ
(փխբ․) անխելք, բթամիտ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։