կրոնաքննություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɾɔnɑkʰnːutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կրօնաքննութիւն
վանկեր՝ կը•րո•նա•ք(ը)ն•նու•թյուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- (կրոն․) հոգևոր դատարան, դատա-ոստիկանական կազմակերպություն, որ հիմնեցին Հռոմի պապերը 13-րդ դարում կաթոլիկական եկեղեցում հերետիկոսների և այլահավատների դեմ ամենայն դաժանությամբ պայքարելու համար, հավատաքննություն (ինկվիզիցիա)
Հոմանիշներ խմբագրել
- դավանաքննություն, հավատաքննություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։