Հայերեն դարձվածք

  1. մշտապես հետամուտ լինել իր նկրտումներին ◆ ...Որ երկնից հետ հաշտ, ներդաշնակ հոգով, / Չէ դարձել գերի անթիվ կրքերին: Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Գերի է ընկնում փոքրիկ կրքերին... / Ինչո՞ւ երկնքից միշտ ընկնում է վար, / Ու գերի մնում չնչին կրքերին: Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։