կցական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kt͡sʰɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կ(ը)ցա•կան
Ածական
- կցողմ միացնող
- կցման վրա հենված, կցումով իրացվող, կազմվող
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- կցական բարդություն - երկու կամ ավելի բառերի կցումով կազմված բարդ բառ, որի մեջ բաղադրիչները պահպանում են իրենց իմաստային, երբեմն նաև շեշտային անկախությունը և կարող են վերածվել շարահյուսական կապակցության (քրկն.)
- կցական լեզու - կցանությամբ բնորոշվող լեզու (լեզվբ․)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։