կցատառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kt͡sʰɑˈtɑr]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կ(ը)•ցա•տառ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- մի շարք լեզուների այբուբեններում, երկու կամ ավելի տառերի կցումով կազմված տառ
- (լեզվբ․) այն տառերը, որոնք բաղադրված են մեկից ավելի տառանիշերից, ինչպես՝ ch, sh, w, th, և այլն
Հոմանիշներ
խմբագրել- կցագիր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։