Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kt͡sʰkt͡sʰɑŋkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կ(ը)ց•կ(ը)•ցանք 

Գոյական

  1. կցկտուր, անկապ, մի կերպ իրար կցած խոսք
  2. կցկցած, իրար հարմարեցված, կարկատած բան (հնց․)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. կցկցաբանություն

Արտահայտություններ խմբագրել

Ստուգաբանություն խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել