Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•քուկ 

  1. Պոլիս՝ Ծռված , կռացած
  2. Կցկված , գալարված ◆ Անոր թմբուկին առջև ծալված ու կքուկ թելը թելե չի կտրեր։ Թլկտ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։