հաբեթական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑbɛtʰɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հա•բե•թա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- (առասպ․), (կրոն․) հաբեթին հատուկ՝ վերաբերող ◆ Հաբեթական լեզուներ։
- հայկական
- հաբեթից ծնված կամ սերված ◆ Հաբեթական ցեղեր։
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- հաբեթական լեզուներ - այս անունով էր կոչում Ն. Յա. Մառը կովկասյան լեզուները
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։