հաբռգածություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑbrɡɑt͡sutʰˈjun]
վանկեր՝ Հա•բռ•գա•ծու•թյուն
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․)ՀԱԲՌԳԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, գ․(ժղ) Հաբռգած, անպատկառ, շփացած, անհամեստ լինելը։ Քաղմասի աշխատակից Կարապետ Թովմասյանը բավականին ամփոփ ելոույթ ունեցավ ՀՕՖ-ի հաբռգածության, սրան, նրան անկապ հրավիրելու, լրագրողների «չամռոտ» խասյաթի մասին իրավունք
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։