Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հագագ

վանկեր՝ հա•գագ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *pouiio-՝ *pəu- «փչել» արմատից, որից նաև հև, հոգի։

Գոյական

  1. (կզմխս․) ձայնաճեղք
  2. շունչ
  3. միայն շնչից բաղկացած հնչյուն
  4. ձայն, կանչ, բացականչություն ◆ Հուր հայրենյաց, եղբայրության դու հագագ։ Պետրոս Դուրյան
  5. (լեզվբ․) այն հնչյունները, որոնք շնչից (հագագ) են կազմված

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. (կզմխս․) ձայնաճեղք
  2. (լեզվբ․) շունչ, հագագահնչյուն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։