Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հա•զա•րա•մա•նուկ 

  1. Արարատյան՝ նեցուկ-սյուն, որ դնում են տանիքի կոտրված գերանի տակ և գերանը փոխում կամ թողնում են նույնը ◆ Տան երկու գերանի տակ հազարամանուկ էր տվել։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։