Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑzɑɾɑt͡ʃʰkʰɑˈni]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հա•զա•րաչ•քա•նի 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. հազար՝ բազմաթիվ աչքեր ունեցող, բյուրաչյա ◆ Ու լուսարձակներ հազարաչքանի լույս էին սփռում դաշտերի միջում Եղիշե Չարենց ◆ Տիեզերքն էր հսկում հազարաչքանի: (Գեղամ Սարյան)
  2. (փխբ․) ամեն ինչ տեսնող՝ իմացող, ամենիմաստ ◆ Կան գրքե՜ր, գրքե՜ր հազարաչքանի: Եղիշե Չարենց
  3. հազարավոր լրտեսներ՝ տեսնողներ՝ լրտեսողներ ունեցող, հազարավոր մարդկանցից բաղկացած ◆ Մատնիչների հազարաչքանի բանակ։

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. հազարակնյա, հազարականի, բյուրակնյա, բյուրակնանի, բյուրակն, բյուրաչյա
  2. տե՛ս ամենատես

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել