Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հազուադէպ

վանկեր՝ հազ•վա•դեպ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. ոչ հաճախ պատահող՝ տեղի ունեցող, քիչ անգամ, մեծ ընդմիջումներով ◆ Հազվադեպ էր թակարդը կենդանի ընկնում։ (Ջեկ Լոնդոն) ◆ Շատ հազվադեպ էր հնչում երգը (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. սակավադեպ, հազվագյուտ, (հզվդ․)՝ դժվարապատահ, ասուպանման (փխբ․), հազարից մեկ, դեպքից-դեպք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել