հազրվել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑzɾˈvɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հազրուել

վանկեր՝ հա•զ(ը)ր•վել 

Բայ

1. հազրել բայի կրավորականն ու չեզոքը ◆ Ավան ամի, հենց հազրվել ես, ասես, դու էլ ես գնալու։ (Ակսել Բակունց)

Արտահայտություններ

Խոնարհում

Անորոշ դերբայ հազրել Ենթակայական դերբայ հազրող Հարակատար դերբայ հազրած Համակատար դերբայ հազրելիս Անկատար դերբայ հազրում Վաղակատար դերբայ հազրել Ապակատար դերբայ հազրելու Ժխտական դերբայ հազրի անձ եզակի հոգնակի առաջին երկրորդ երրորդ առաջին երկրորդ երրորդ Սահմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Անկատար ներկա հազրում եմ հազրում ես հազրում է հազրում ենք հազրում եք հազրում են Անկատար անցյալ հազրում էի հազրում էիր հազրում էր հազրում էինք հազրում էիք հազրում էին Ապակատար ներկա հազրելու եմ հազրելու ես հազրելու է հազրելու ենք հազրելու եք հազրելու են Ապակատար անցյալ հազրելու էի հազրելու էիր հազրելու էր հազրելու էինք հազրելու էիք հազրելու էին Վաղակատար ներկա հազրել եմ հազրել ես հազրել է հազրել ենք հազրել եք հազրել են Վաղակատար անցյալ հազրել էի հազրել էիր հազրել էր հազրել էինք հազրել էիք հազրել էին Անցյալ կատարյալ հազրեցի հազրեցիր հազրեց հազրեցինք հազրեցիք հազրեցին Ըղձական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի հազրեմ հազրես հազրի հազրենք հազրեք հազրեն Անցյալի ապառնի հազրեի հազրեիր հազրեր հազրեինք հազրեիք հազրեին Պայմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի կհազրեմ կհազրես կհազրի կհազրենք կհազրեք կհազրեն Անցյալի ապառնի կհազրեի կհազրեիր կհազրեր կհազրեինք կհազրեիք կհազրեին Հարկադրական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի պիտի հազրեմ պիտի հազրես պիտի հազրի պիտի հազրենք պիտի հազրեք պիտի հազրեն Անցյալի ապառնի պիտի հազրեի պիտի հազրեիր պիտի հազրեր պիտի հազրեինք պիտի հազրեիք պիտի հազրեին Հրամայական եղանակ դու դուք Ապառնի հազրի՛ր հազրե՛ք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։