հաթռուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հաթ•ռուկ
- Կարին, Շիրակ՝ (ազգգր․) (հավ և թռնել բառերից) հարսանիքի վերջում կատարվող հատուկ ծես, որի ժամանակ կտուրի վրա նվագում է զուռնան, երիտասարդները հավաքվում են, և խաչեղբայրն ու երիտասարդների պարագլուխը (ազապբաշին) թրերը մերկացրած բռնում են, իսկ փեսան մի հավ թրի բերնին քսելով վիզը կտրում և կտուրից ներքև է գցում, որպեսզի եփեն և ուտեն, սրանով վերջանում է հարսանիքը
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։