Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հա•լա•լել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. (գվռ․) կնքել, մկրտել ◆ Մարդ չէր ճարվում, որ հալալեր, կնքահայր դառնում։ (Նար-Դոս)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս մկրտել, կնքել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել