Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հա•լա•լել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. (գվռ․) կնքել, մկրտել ◆ Մարդ չէր ճարվում, որ հալալեր, կնքահայր դառնում։ (Նար-Դոս)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս մկրտել, կնքել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել