հալիմա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hɑliˈmɑ]
վանկեր՝ հա•լի•մա
- Կարին՝ լավ հարած, տրորված, հալիմի նման դարձած ◆ Հերիսան այնքան զարկի, որ հալիմա դարձավ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
խմբագրել- հալիման ձգել, Խարբերդ, Բալու՝ լավ եփվել
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։