Հայերեն դարձվածք

  1. (ժղ․) ասում են ի բան պատմելիս,հաղորդելիս (այսպիսի-այսպիսի բաներ) ◆  Սուլթանի մարդոց մեկ սուլթանի ականջ կը կաթըցու, թե հալ ու հեցաթ՝ կնիկդի հմլա-հմլա բաներ կէնի։ (Խոսքն օսկուց թանկ) ◆  - Հայրի՛կ, հալ-հեքաթ ըսկնա [«այսպես»] ի, էն կնիկ որ պիրեր ինք, իմ մերն ի։ (Սարխոչի ծեքիաթ) ◆  - Հալ քե ֆյաթ, էն օր ես Զին-Համամին մտա, քյու բյլազուկ [«ապարանջանը»]...տարա տվի ոսկրչուն։ (Փերիների հեքիաթ)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։