հախլու
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hɑχˈlu]
վանկեր՝ հախ•լու
- Կարին՝ հարսնացու, նշանած ◆ Էկեր ենք մեր հախլուն տանինք։ Ահ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։