հախուռն
Հայերեն
Ածական
վանկեր՝ հա•խուռն
- անխորհուրդ կերպով կատարված, առանց կշռադատելու արված
- համարձակ, խիզախ ◆ ՈՒ ջերմ ըղձերս, բախտից հալաված, Ձեզ մոտեն թռչում հախուռն երամով։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ես հախուռն էի ինչպես պղտոր գետ։ Եղիշե Չարենց
- անկարգ
- բուռն, մոլեգին, կատաղի
Հոմանիշներ
խմբագրել- համարձակ, խիզախ, հանդուգն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։