հախքոռ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hɑχˈkʰɔr]
վանկեր՝ հախ•քոռ
- Կարին՝ իր վերցրած պարտքը ուրացող
- որևէ մեկի վարձը կտրող, մերժող ◆ Գարսոն հախքոռ մարթ է, իրան պարտքը հեչ վախտին չի տա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։