Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հակասութիւն

վանկեր՝ հա•կա•սու•թյուն

Ստուգաբանություն

մեկը մյուսին հակասող՝ բացասող դատողություն՝ խոսք՝ արարք և այլն
անհամապատասխանություն, անհարիրություն
անհամերաշխություն, տարաձայնություն
(փիլ․) բնության ու հասարակության երևույթներին ներհատուկ հակադրությունների հարաբերությունը
հակասելը
(սոց․) եզրույթ, որն օգտագործվում է մաքսիստների ցույց տալու համար, որ կա տարանջատում սոցիալական կառուցվածքների միջև, այնինչ պետք է համապատասխանություն լիներ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ contradiction, conflict, discrepancy, disagreement գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ противоречие (ru) ‎(protivorečije), расхождение (ru) ‎(rasxoždenije), несоответствие (ru) ‎(nesootvetstvije), противоположность (ru) ‎(protivopoložnostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։
Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։