հաղորդակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑʁɔɾˈdɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հա•ղոր•դակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ազդանշաններ հաղորդող հարմարանք՝ սարք՝ գործիք
- (կզմխս․) գրգիռներ հաղորդող նյարդեր՝ բջիջներ և այլն
- որևէ կարգի մեքենա՝ մեխանիզմ և այլն շարժման մեջ դնելու սարք
- շարժումը հաղորդելու սարք (էներգիայի աղբյուրից կամ շարժիչից մեքենային՝ հաստոցին և այլնին)
Հոմանիշներ
խմբագրել- (տեխ․) շարժակ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | հաղորդակ(ը) | հաղորդակներ(ը) |
| Սեռ. | հաղորդակի | հաղորդակների |
| Տր. | հաղորդակի(ն) | հաղորդակների(ն) |
| Հայց. | հաղորդակ(ը) | հաղորդակներ(ը) |
| Բաց. | հաղորդակից | հաղորդակներից |
| Գործ. | հաղորդակով | հաղորդակներով |
| Ներգ. | հաղորդակում | հաղորդակներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։