հաճարուտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑt͡ʃɑˈɾut]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հա•ճա•րուտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հաճարենու միատարր կամ նրա գերակշռությամբ ծառուտ, հաճարենու պուրակ՝ անտառ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԻ արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | հաճարուտ(ը) | հաճարուտներ(ը) |
Սեռ. | հաճարուտի | հաճարուտների |
Տր. | հաճարուտի(ն) | հաճարուտների(ն) |
Հայց. | հաճարուտ(ը) | հաճարուտներ(ը) |
Բաց. | հաճարուտից | հաճարուտներից |
Գործ. | հաճարուտով | հաճարուտներով |
Ներգ. | հաճարուտում | հաճարուտներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։