Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաճոյք

վանկեր՝ հա•ճույք 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. հոգեկան, իմացական և այլ գործընթացների ընթացքում առաջ եկող դրական հուզական վիճակ, բավականություն, որը պայմանավորված է մարդու պահանջմունքների բավարարման հաջող ընթացքով
  2. վայելք, մարմնական պահանջների բավարարություն
  3. այն, ինչ որ բավականություն է պատճառում
  4. (գործիական հոլովը՝ հաճույքով) սիրով, բավականություն զգալով

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. բավականություն, հաճություն, ախորժանք
  2. բավարարություն, վայելք, հագուրդ, գոհացում

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ի հաճույս - որպես հաճույք, հաճույքի համար

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։