համաբանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑmɑbɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ համաբանութիւն
վանկեր՝ հա•մա•բա•նութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- համաձայնություն, միաբանություն
- նմանություն, համանմանություն
- (տրամ․) մտահանգման եղանակ, երբ երկու առարկաների՝ երևութների և այլնի որևէ տեսակետից նման հատկանիշների հիման վրա եզրակացություն են անում նրանց նաև ուրիշ հատկանիշների նմանության մասին (անալոգիա)
- (լեզվբ․) լեզվական որևէ երևույթի փոփոխություն կամ նոր առաջացում արդեն գոյություն ունեցող մի այլ երևույթի նմանությամբ, նմանակությամբ (անալոգիա)
- նախապես տարբերվող լեզվական ձևերի նմանակումը նրանց որոշ ընդհաննրությունների հիման վրա
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս համաձայնություն (2)
- տե՛ս համանմանություն
- (տրամ․) անալոգիա
- (լեզվբ․) նմանակություն
- ձևաբանական առնմանում, նմանաբանություն, նմանակազմություն, նմանաձևություն, նմանականություն, հանգիտություն, նմանողություն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։