Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ համագիւղացի
վանկեր՝ հա•մա•գյու•ղա•ցի
Ածական
- միևնույն գյուղից, միևնույն գյուղում ծնված՝ ապրող
- (հզվդ․) համաշենական, համաշինական, գյուղակից
| Հոլովում
|
|
|
Եզակի թիվ |
Հոգնակի թիվ
|
| Ուղղ. |
համագյուղացի(ն) |
համագյուղացիներ(ը)
|
| Սեռ. |
համագյուղացու |
համագյուղացիների
|
| Տր. |
համագյուղացու(ն) |
համագյուղացիների(ն)
|
| Հայց. |
համագյուղացու(ն) |
համագյուղացիների(ն)
|
| Բաց. |
համագյուղացուց |
համագյուղացիներից
|
| Գործ. |
համագյուղացով |
համագյուղացիներով
|
| Ներգ. |
(համագյուղացում) |
(համագյուղացիներում)
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
