Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հա•մա•լիք 

  1. Վան՝ մեծ կուժ, ջուր կրելու մեծ սափոր

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։