համալրում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑmɑlˈɾum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հա•մա•լ(ը)•րում
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (ռազմ․) զորք, որ ուղարկվում է զորամասի կազմը լրացնելու՝ ամբողջացնելու
- եղածին՝ ունեցածին ավելացվողը, լրացում
- համալրողը, համալրելը, համալրվելը
Հոմանիշներ
խմբագրել- լրացում
- կոմպլեկտավորում
Արտահայտություններ
խմբագրել- երթային համալրում
- համալրման անձնակազմ
- համալրում արտատարածքային սկզբունքով - անձնակազմով զորքի (ուժերի) համալրում ի հաշիվ այն զորակոչային թվակազմի, որը բնակվում է զորամասերի ու զորամիավորումների տեղաբաշխման (կազմավորման) վայրերի մոտակայքում
- համալրում տարածքային սկզբունքով - անձնակազմով զորքի (ուժերի) համալրում ի հաշիվ այն զորակոչային թվակազմի, որը բնակվում է զորամասերի ու զորամիավորումների տեղաբաշխման (կազմավորման) շրջաններից դուրս
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։