համահավաք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑmɑhɑˈvɑkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ համահաւաք
վանկեր՝ հա•մա•հա•վաք
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- բոլորը մի տեղ հավաքված, համաժողով
- բոլորը մի տեղ հավաքող, համախմբող
- միասնական, հավաքական ամբողջություն կազմող
- բոլորը միասին հավաքած և իրար միացրած, բոլոր մասերը ի մի հավաքելով ամբողջացրած, բոլոր մասերը՝ տվյալները ևայլն ընդգրկող ◆ «Սասունցի Դավիթ» էպոսի համահավաք տեքստ։
Հոմանիշներ խմբագրել
- համաժողով, համախումբ, համահավաք , միագումար, միաժողով, միախումբ
- տե՛ս միասնական
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։