համաճարակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑmɑt͡ʃɑˈɾɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հա•մա•ճա•րակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ամեն ինչ ճարակող՝ լափող՝ ոչնչացնող ◆ Համաճարակ հրդեհ։
- (հնց․) ամբողջապես ճարակված՝ լափված՝ ոչնչացած
- (հնց․) ամեն տեղ տարածված՝ տարածվող
- որևէ վարակիչ հիվանդության լայն տարածումը
- (փխբ․) ընդարձակ տարած գտած երևույթ
- (արտ․իր․) որոշակի տարածաշրջանի սահմաններում մարդկանց մեջ զանգվածային, հարաճունորեն տարածվող վարակիչ հիվանդություն, որը զգալիորեն գերազանցում է տվյալ տարածքում սովորաբար գրանցվող հիվանդացության մակարդակը
Հոմանիշներ
խմբագրել- (ախտ) տարախտ, հանրախտ, ժանտահողմ (հնց․)
Արտահայտություններ
խմբագրել- համաճարակ հիվանդություն - նույնն է՝ համաճարակ
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Հենրիկ Բադեյան, Կենդանիների վարակիչ հիվանդություններին վերաբերող տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, 2003 — 218 էջ։
- Արտակարգ իրավիճակների բառարան, Երևան։