համանուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑmɑˈnun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հա•մա•նուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- միևնույն անունը կրող, նույն անունով, անվանակից, նույնանուն
- (քրկն․) նույն ձևով, բայց տարբեր իմաստ ունեցող ◆ Համանուն բառեր։
- (մրմն․) երբ շարժման ուղղությունը համընկնում է վերջույթի կողմի հետ
Հոմանիշներ
խմբագրել- (լեզվբ․) նույնանուն, հոմանուն (հնց․)
- տե՛ս անվանակից
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․ Կ․ Բաբայան, Մարմնամարզական տերմինների տեղեկատու բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 184 էջ։