Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑmɑt͡ʃʰɑpʰutʰjɑn ɑˈrɑnt͡sʰkʰ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (երկրբ․) բյուրեղագիտությունում ուղիղ գիծ, որի շուրջը համաչափ պատկերը որոշակի անկյան տակ պտտելիս տարածության մեջ կգրավի նույն դիրքը, որը նա ունեցել է մինչև պտտույտը, բայց նրա որոշ մասերի տեղում կտեղավորվեն այլ մասեր


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։