համաստեղություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑmɑstɛʁutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հա•մաս•տե•ղու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ընդանուր անունը կրող աստղերի խումբ, աստեղատուն
- (փխբ․) միասին՝ մեկ դարաշրջանում գործող արվեստագետների, գրողների, նկարիչների, գիտնականների խումբ
- (փխբ․) (բնստ․) մեկ միասնություն՝ միություն կազմող երկրների և ժողովուրդների խումբ ◆ Համաստեղում տասնվեց դուք շողում են աննման։ (Ի.Գրիշաշվիլի)
Հոմանիշներ
խմբագրել- համաստեղ, աստղետուն, աստղատուն, համաստեղք
- տե՛ս կաճառ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։