համատեղություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑmɑtɛʁutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ համատեղութիւն
վանկեր՝ հա•մա•տե•ղութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- իր հիմնական պաշտոնին՝ աշխատանքին զուգահեռ մի այլ պաշտոնը վարել կամ այլ հիմնարկում և այլն աշխատելը
- իր հիմնական զբաղմունքի՝ պարտականության հետ երկրրորդբար՝ կողմնակիորեն մի այլ բանով զբաղվելը ◆ Հուլ դառնալու այս վկաներն ու պահպանները… մուրացկանություն են անում միայն համատեղության կարգով Ֆրանց Վերֆել
- նույնն է համատեղում
- (իրավ․) իրավունքում համատեղության կարգով աշխատանք թույլատրվում է օրենսդրությամբ նախատեսված դեպքերում, սակայն համատեղությունը չպետք է շփոթել մասնագիտությունները համատեղելու և ժամանակավորապես բացակայող աշխատողների պարտականությունները կատարելու հետ, եթե տրվում է լրացուցիչ վճար՝ մասնագիտությունները (պաշտոնները) համատեղելու համար
Հոմանիշներ
խմբագրել- միատեղություն
- զուգավարություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։