համար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑˈmɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հա•մար
համար 1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն, պարսկերեն *hamār:
Գոյական
խմբագրել- թիվ կամ թվանշան, որը ցույց է տալիս առարկայի հաջորդական կարգը նմանների շարքում ◆ Տան հեոախոսի համար:
- առարկայի հագուստի ևն չափսը, որ արտահայտվում է թվով ◆ Կոշիկի համար:
- պարբերական հրատարակության առանձին հատոր, պրակ կամ թերթ, որ կրում է հերթականություն ցույց տվող թվանշան ◆ «Գրական թերթի» այս համար նվիրված է եղեռնի հիսունամյակին։
- հյուրանոցի առանձին սենյակ կամ բնակարան
- բաղնիքի առանձին լողասենյակ
- համերգի ներկայացման և այլնի առանձին կատարվող մաս
- նույնն է համարանիշ
- (ռազմ․) հրետանային գնդացրային ևն անձնակազմի զինվոր
- (խսկց․) անսպասելի տարօրինակ արարք արտահայտություն վարմունք
- (հնց․) թիվ
- (հնց․) համրանք
- (հնց․) հաշիվ, պատասխան, հաշվետվություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- թիվ, թվանշան, թվահամար, հանուն
- չափս, առթիվ, պատճառով
- հյուրանոցահամար համեմատ
- տե՛ս համարանիշ , մասին
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
համար2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԿապ
խմբագրել- նպատակով ◆ Նա Երևան է եկել սովորելու համար:
- հօգուտ, հանուն մեկի կամ մի թանի ◆ Այդ դրոշի աակ ես ուխտեցի կռվել, անձնազոճվել հայրենիքի համար, ազատության համար:◆ ԱԻ
- հատկացում ◆ Աււաջին շարքի աթոռները պահեցին հյուրերի համար:
- վերաբերությամբ, մասին ◆ Դու պետք է հոգաս ինձ և քո ապագայիդ համար: (Մուրացան)
- պատճառով ◆ Քաղաքում դեղատուն չլինելու համար, նա ում որ բժշկում էր, դեղերն էլ ինքն էր տալիս (Րաֆֆի)
- առթիվ ◆ Հյուրերը պետք է զգան ո դու ուրա
- համեմատությամբ, համեմատ ◆ Երեխան իր տարիքի համար շատ զարգացած է։ Ստեփան Մալխասյանց
- ժամանակով, տևողությամբ ◆ Սի տարվա համար պաշար են պատրաստում։ Սուրեն Սպանդարյան
- կազմում է շահի և վնասի տրական, ◆ Դա մեծ պատիվ է թե քեզ համար և թե հորեղբոր համար (Մուրացան)
- ես ինձ համար, դու քեզ համար և այլն - ինքս ինձ, ես-ես, ես մենակ առանձին, դու քեզ-քեզ և այլն
Հոմանիշներ
խմբագրել- թիվ, թվանշան, թվահամար,
- չափս
- հյուրանոցահամար (հյուրանոցի)
- տե՛ս համարանիշ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։