համարձակախոս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑmɑɾd͡zɑkɑˈχɔs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ համարձակախօս
վանկեր՝ հա•մար•ձա•կա•խոս
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- համարձակ խոսող, խոսելու մեջ անվեհեր՝ աներկյուղ
Հոմանիշներ խմբագրել
- (հզվդ․) համարձակաբարբառ, համարձակաձայն, համարձակերախ, արձակախոս, ազատաբան, երեսախոս (գվռ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։