Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հա•մա-հա•սա 

  1. Արարատյան, Լոռի՝ միայն թե, չլինի թե ◆ Վարձիդ համար միամիտ մնա, համա-համա շատ չուշանա։ Հովհաննես Թումանյան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։