համբարակապետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑmbɑɾɑkɑˈpɛt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ համբարակապետ
վանկեր՝ համ•բա•րա•կա•պետ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն anbārakpat
Գոյական
- (պատմ․) ամբարների՝ շտեմարանների կառավարիչ, գլխավոր մատակարար ◆ Արքունի համբարակապետ:
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս ամբարապետ, շտեմարանապետ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | համբարակապետ(ը) | համբարակապետեր(ը) |
| Սեռ. | համբարակապետի | համբարակապետերի |
| Տր. | համբարակապետի(ն) | համբարակապետերի(ն) |
| Հայց. | համբարակապետի(ն) | համբարակապետերի(ն) |
| Բաց. | համբարակապետից | համբարակապետերից |
| Գործ. | համբարակապետով | համբարակապետերով |
| երգ. | (համբարակապետում) | (համբարակապետերում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։