Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հա•մը 

Կարին՝

  1. բայց ◆ Քաբաբի հոտին կյընաց, համը էշ էն էր դաղէլի։ (Ձեռագիր)
  2. Հաճն՝ համար ◆ Աչգընդաքը նըշանօձնին դիսնիէլու համը տըռօնը ջըխգուէն գը ձըգլօն։ (Համբմարձում Գասպարյան)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։