համրություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑmɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յամրութիւն

վանկեր՝ համ•րու•թյուն 

Գոյական

1. համր լինելը, համրի հատկությունը
2. (լեզվբ․) խոսքի հիվանդագին խանգարում, երբ կորցնում են խոսելու ունակությունը նույնիսկ լսողության և մտավոր բավարար զարգացման պայմաններում

Բացատրություն

1. (ֆզլգ․) լատ. [mutus` «համր»] խոսելու ունակության կորուստ ` պայմանավոված բնածին կամ վաղ տարիքում ձեռք բերված խլությամբ։ Նորմալ լողության պարագայում հետևանք է խոսքի ապարատի կամ ԿՆՀ-ի վնասման։
2. (փխբ․) լռություն
3. չխոսկանություն

Հոմանիշներ

1. մնջություն
2. լռություն, լռակեցություն
3. տե՛ս դանդաղություն, դանդաղաշարժություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ dumbness գերմաներեն՝ Stummheit դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ немота (ru) ‎(nemota), онемелость (ru) ‎(onemelostʹ), молчание (ru) ‎(molčanije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ mutisme

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։