հայաթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑˈjɑtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հա•յաթ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Հին անատոլիական թուրքերենով («حیاط», հայաթ) միջնորդված փոխառություն՝ արաբերեն «حِيَاط» (հիյաատ)-ից․ հմմտ ադրբեջաներեն «həyət» (հէյէթ), թուրքերեն «hayat» (հայաթ), պարսկերեն «حیاط» (հայաաթ)։
Գոյական
- շենքի առջևում և կենտրոնում բաց տեղ՝ իբրև խաղալու և հանգստի վայր
- տան կից պարսպափակ կամ ցանկապատած բաց տեղ
Հոմանիշներ խմբագրել
- բակ, գավիթ, շրջափակ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | հայաթ(ը) | հայաթներ(ը) |
| Սեռ. | հայաթի | հայաթների |
| Տր. | հայաթի(ն) | հայաթների(ն) |
| Հայց. | հայաթ(ը) | հայաթներ(ը) |
| Բաց. | հայաթից | հայաթներից |
| Գործ. | հայաթով | հայաթներով |
| Ներգ. | հայաթում | հայաթներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։