հայդուկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑjˈduk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հայդուկ
վանկեր՝ հայ•դուկ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՆոր փոխառություն՝ բուլղարերեն hajdúk, հունգարերեն hajdú, հոգնակի hajdúk «հետևակ» <гайдук <հունգ․ hajdúk հետևակ <բուլղ․ hayduk ավազակ
Գոյական
- (պատմ․) ապստամբ պարտիզան Բալկաններում և Հունգարիայում՝ թուրքանական բռնապետության ժամանակ
- թուրքական բարբարոսների դեմ կռվող հայ պարտիզան՝ հայկական ջարդերի ժամանակ
- (նորբ․) տիրոջն ուղեկցող ծառա
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։