Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑjkɑbɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հայկաբանութիւն

վանկեր՝ հայ•կա•բա•նութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. հայ հին բանասիրության մեջ՝ ընտիր հայերեն (գրաբար) լեզու, ինչպես և այդ լեզվին հատուկ բառ, ոճ և այլն
  2. տե՛ս հայրենագիտություն

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս հայագիտություն
  2. տե՛ս հայրենագիտություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։