հայկուհի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑjkuˈhi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հայ•կու•հի
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- հայ աղջիկ, հայ կին ◆ Հայկուհին է, որ թռչի գա ինչպես հրեշտակ սպառազեն (Մկրտիչ Պեշիկթաշլյան)
- կանացի հատուկ անուն
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս հայուհի
Արտահայտություններ խմբագրել
| Հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | հայկուհի(ն) | հայկուհիներ(ը) |
| Սեռ. | հայկուհու | հայկուհիների |
| Տր. | հայկուհու(ն) | հայկուհիների(ն) |
| Հայց. | հայկուհու(ն) | հայկուհիների(ն) |
| Բաց. | հայկուհուց | հայկուհիներից |
| Գործ. | հայկուհով | հայկուհիներով |
| Ներգ. | (հայկուհում) | (հայկուհիներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։