հայրենակցություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑjɾɛnɑkt͡sʰutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հայրենակցութիւն
վանկեր՝ հայ•րե•նակ•ցու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հայրենակից լինելը
- հայրենակցական միություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- համերկրացիություն, երկրակցություն
- ազգակցություն, եղբայրակցություն, համազգություն, (հնց․) ազնակցություն, զարմակցություն, համազնություն, համազարմություն, մերձասերմություն, նույնասերմություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։