հայ-հայ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑj ˈhɑj]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հայ-հայ 

հայ-հայ1

միայն արտահայտության մեջ

Արտահայտություններ

1. հայ-հայը գնացել, վայվայն է մնացել
   1. լավ օրերն անցան, վատ օրերը հասան, նրա բախտավոր օրերը (նախկին ուժը, կարղությունը) անցան, ողորմելի վիճակի է հասել
   2. վախճանին՝ վերջին է մոտեցել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Ձայնարկություն

1. վերհիշելու և ափսոսանքի բացականչություն՝ ափսոս նշանակությամբ
2. զարմանքի՝ ուրախության բացականչություն՝ վա՜հ, պա՜հ, հե՜յ նշանակությամբ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։